دکتر محمد علی امیری آتشگاه

پست الکترونیک :

خانم طاهره رشیدی

پست الکترونیک: 

تلفن: 88497294 ، 88497144 ، 88497212، 61115762 ، 61115767

گروه آموزشی آیرودینامیک و پیشرانش ( Aero Propulsion)

گرایش آیرودینامیک:

گرایش آیرودینامیک یکی از حوزه‌های مهم و پرکاربرد در علم و مهندسی هوا و فضا می‌باشد. این رشته به بررسی حرکت و رفتار اجسام در هوا (یا محیط‌های گازی) و تأثیرات ناشی از جریان‌های هوا بر آن‌ها می‌پردازد. آیرودینامیک به‌طور خاص برای طراحی و تحلیل وسایل نقلیه هوایی مانند هواپیماها، هلیکوپترها، موشک‌ها، پهپادها و همچنین اجسام فضایی مانند ماهواره‌ها و کپسول‌های فضایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در تخصص آیرودینامیک، به بررسی نیروها و مومان‌های عملیاتی بر روی بدنه‌ها، همچنین تأثیرات آن‌ها بر کارایی و عملکرد وسایل نقلیه توجه می‌شود. آیرودینامیک به‌عنوان یک رشته تخصصی و جذاب، از توانمندی‌های ریاضی، علمی و مهندسی بالایی برخوردار است. این رشته از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا با توجه به افزایش تراکم تردد هوایی و فضایی، نیاز به بهینه‌سازی سیستم‌ها و افزایش کارایی و ایمنی وسایل نقلیه از جمله اولویت‌های برجسته صنعت هوا و فضا است. از این رو، دانشجویان و پژوهش‌گران متخصص در آیرودینامیک، نقش مؤثری در پیشرفت علمی و صنعتی این حوزه ایفا می‌کنند و می‌توانند به طراحی و توسعه وسایل نقلیه پیشرفته و نوآورانه هوایی و فضایی کمک کنند.

کارشناسی ارشد:  مهندسی هوافضا - آیرودینامیک برنامه مصوب

دکتری:  مهندسی هوافضا - آیرودینامیک  برنامه مصوب

گرایش پیشرانش (جلوبرندگی):

گرایش پیشرانشیکی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین حوزه‌های مهندسی هوافضا و فضانوردی است. این حوزه به بررسی و طراحی سیستم‌ها و موتورهای پیشرانشی برای وسایل نقلیه هوایی و فضایی می‌پردازد. هدف اصلی پیشرانش، افزایش سرعت و توان مخصوص وسیله در محیط‌های هوا و فضا می‌باشد. به عبارت دیگر، این حوزه بررسی مسائل مرتبط با تولید نیروی مورد نیاز برای حرکت و جابه‌جایی وسیل هوافضایی را به‌عهده دارد. مهندسان پیشرانش سعی دارند با بهره‌گیری از تکنولوژی‌ها و نوآوری‌های مختلف، موتورهایی با کارایی بالا، مصرف سوخت کمتر و عملکرد بهینه برای وسایل نقلیه هوایی و فضایی طراحی و توسعه دهند. این کار به منظور کاهش هزینه‌ها و افزایش ایمنی و کارایی این وسایل بسیار حیاتی و اهمیت دارد. به‌عنوان مثال، موتورهای پیشرانشی مورد استفاده در هواپیماها و موشک‌ها باید توان بالا، وزن کم، مصرف سوخت کمتر و کارایی بهینه داشته باشند تا وسیله حمل و نقل به‌صورت اقتصادی و ایمن عمل کند. در این حوزه، مطالعات بر روی انواع موتورهای پیشرانشی انجام می‌شود، از جمله موتورهای جت، موتورهای راکت، موتورهای نیروگاهی و... همچنین، بهینه‌سازی فرآیندهای احتراق، استفاده از سوخت‌های پیشرفته و جدید، طراحی سیستم‌های توربینی و ترموچرخ‌ها و ارتقاء فن‌آوری‌های مرتبط با موتورهای پیشرانشی نیز از جمله فعالیت‌های اصلی مهندسان در این حوزه است. این رشته برای علاقه‌مندان به مهندسی هوافضا، به‌ویژه کسانی که به تحقیق و توسعه فناوری‌های نوین پیشرانش علاقه دارند، فرصتی بسیار جذاب و چالش‌برانگیز را به‌همراه دارد. با توجه به توسعه سریع حوزه‌های هوافضا و فضانوردی، نیاز به متخصصانی در زمینه پیشرانش از هر روز بیشتر می‌شود تا به نیازهای متغیر این صنعت پاسخگو باشند.

کارشناسی ارشد:   مهندسی هوافضا - جلو برندگی  برنامه مصوب

دکتری: مهندسی هوافضا - جلو برندگیبرنامه مصوب

اعضای هیئت علمی: 

• دکتر مازیار شفائی روشنی
• دکتر شیدوش وکیلی‌پور
• دکتر مجتبی طحانی
• دکتر حسن اخلاقی
• دکتر رسول عسکری
• دکتر مسعود محمدی
• دکتر مسعود عبدی عطارزاده
• دکتر مجید حاجی‌پور

 مدیر گروه: دکتر رسول عسکری 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

گروه آموزشی سازه های هوافضایی (Aerospace Structures)

گرایش سازه‌های هوافضایی :

گرایش سازه‌های هوافضایی یکی از حوزه‌های مهم و متنوع در مهندسی هوافضا و فضانوردی است که به بررسی و طراحی سازه‌ها و قطعات مورد استفاده در وسایل نقلیه هوایی و فضایی می‌پردازد. سازه‌های هوافضایی به عنوان عناصر حیاتی وسایل نقلیه هوایی و فضایی، تأثیر بسزایی در کارایی، ایمنی و عملکرد این وسایل دارند. این حوزه شامل طراحی و تحلیل سازه‌های هواپیماها، هلیکوپترها، ماهواره‌ها، پهپادها، فضاپیماها و اجزای آنها می‌شود. همچنین، سازه‌های هوافضایی در حوزه‌های دیگری نیز کاربرد دارند از جمله بالن‌های هواگرما، ربات‎های پرنده بدون سرنشین و ...

زمینه‌های تخصصی:

1. طراحی و تحلیل سازه‌های بدنه و بال‌ها: این بخش شامل مطالعه رفتار مکانیکی و استاتیکی بدنه و بال‌ها در مقابل نیروهای هوا و اثرات جریان‌های هوایی است.
2.  سیستم‌های جدید و نوآورانه سازه‌های هوافضایی: به‌دنبال بهبود کارایی و کاهش وزن، مهندسان در حال طراحی سازه‌ها و مواد جدیدی هستند که از تکنولوژی‌های پیشرفته‌تری بهره‌مند باشند.
3.  پوشش‌های حفاظتی و مقاومت در برابر شرایط سخت محیط فضایی: با توجه به شرایط سخت فضا و اثرات زیستی فضا بر روی سازه‌ها، پوشش‌هایی با ویژگی‌های خاص برای محافظت از سازه‌ها طراحی می‌شوند.
4.  طراحی و تحلیل سازه‌های پرتابه‎ها، ماهواره‎برها و وسایل فضایی: در این حوزه، سازه‌ها و اجزایی برای ورود به جو و خروج از جو، همچنین پرتاب و قرار گیری در مدارهای مختلف مورد بررسی قرار می‌گیرند.
5.  تحلیل تنش‌، خزش، خستگی و شکست سازه‌ها: با در نظر گرفتن شرایط بارگذاری و شدت نیروها، مهندسان سعی می‌کنند تا از تنش‌ها، شکست و خستگی زودرس سازه‌ها جلوگیری کنند.

گرایش سازه‌های هوافضایی به دلیل اهمیت بالای حوزه هوافضا و فضانوردی و ارتباط نزدیک با تکنولوژی‌های پیشرفته و مهندسی نوآورانه، برای دانشجویان و علاقه‌مندان به مهندسی هوافضا و فضانوردی فرصت‌های شغلی و پژوهشی بسیار جذابی ایجاد می‌کند.

کارشناسی ارشد:  مهندسی هوافضا - سازه‌های هوایی  برنامه مصوب

دکتری:  مهندسی هوافضا - سازه‌های هوایی  برنامه مصوب

اعضای هیئت علمی: 

• دکتر رهام رفیعی (مواد و سازه‌های کامپوزیت و نانوکامپوزیت) 
• دکتر علیرضا ترابی (مکانیک شکست)
• دکتر پرویز محمدزاده (طراحی و بهینه‌سازی چند موضوعی)
• دکتر بابک میرزاوند بروجنی (پایداری سازه‌ای و سازه‌های هوشمند)
•  دکتر شاهرخ شمس (آیروالاستیسیته)
• دکتر مهدی فکور (مكانيك آسيب و شكست در سازه‌های كامپوزيتی)

 مدیر گروه: دکتر رهام رفیعی

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

گروه آموزشی سامانه های هوافضایی (Aerospace Systems)

گرایش دینامیک پرواز و کنترل:

گرایش دینامیک پرواز و کنترل در مهندسی هوافضا و فضانوردی به بررسی و تحلیل حرکت و رفتار وسایل هوافضایی  و ربات‌های پرنده در محیط‌های هوا و فضا می‌پردازد. این گرایش با استفاده از تئوری‌ها، روش‌ها و تکنیک‌های مهندسی، سعی دارد تا مسائل مرتبط با عملکرد پرواز، پایداری، طراحی، مدل‌سازی و شبیه‌سازی، هدایت، ناوبری و کنترل وسایل هوافضایی را بهبود و بهینه کند.

زمینه‌های تخصصی:

1. عملکرد پرواز: بررسی و ارزیابی عملکرد پرواز وسایل هوافضایی، از جمله سرعت، برد، میزان مصرف سوخت، توان مخصوص و دقت ناوبری.

2. پایداری و کنترل: مطالعه رفتار پویا و پایداری وسایل هوافضایی و ربات‌های پرنده به منظور طراحی سیستم‌های کنترلی بهینه برای کنترل حرکت و جهت‌گیری آنها.

3. طراحی هواپیما: طراحی و بهینه‌سازی هواپیماها از نظر سازه، اندازه، نوع موتور و ویژگی‌های دیگر به منظور دستیابی به عملکرد بهتر و کاهش هزینه‌ها.

4. طراحی مسیر: تحلیل و طراحی مسیر پرواز وسایل هوافضایی برای دستیابی به اهداف مشخص شامل کاهش زمان، مصرف سوخت کمتر و ایمنی بیشتر.

5. مدل‌سازی و شبیه‌سازی: ساخت مدل‌های ریاضی و شبیه‌سازی کامپیوتری وسایل هوافضایی برای ارزیابی عملکرد و پیش‌بینی رفتار آنها در شرایط مختلف.

6. هدایت پرتابه‌ها: طراحی سیستم‌های هدایت و کنترل پرتابه‌ها به منظور دقت بیشتر و دستیابی به اهداف مشخص.

7. ناوبری/موقعیت‌یابی: استفاده از سیستم‌های موقعیت‌یابی بهینه برای مشخص‌سازی موقعیت، جهت و مسیر وسایل هوافضایی و ربات‌های پرنده.

8. کنترل هوشمند: استفاده از الگوریتم‌ها و تکنیک‌های هوش مصنوعی و هوش مصنوعی تطبیقی برای کنترل وسایل هوافضایی به‌صورت خودکار و هوشمند.

گرایش دینامیک پرواز و کنترل به دلیل تطابق با نیازهای صنعت هوافضا و فضانوردی، ارتباط با تکنولوژی‌های پیشرفته و فرصت‌های شغلی و پژوهشی گسترده، از جذابیت بالایی برخوردار است و برای علاقه‌مندان به این حوزه فرصت‌های مهمی را در اختیار می‌گذارد.

کارشناسی ارشد:  مهندسی هوافضا - دینامیک پرواز و کنترل  برنامه مصوب

دکتری: مهندسی هوافضا - دینامیک پرواز و کنترل  برنامه مصوب

گرایش مهندسی فضایی:

گرایش مهندسی فضایی یکی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین حوزه‌های مهندسی هوافضا و فضانوردی است که به  بررسی و طراحی وسایل و فناوری‌های مورد استفاده در محیط فضا می‌پردازد. این حوزه علمی به ایجاد، توسعه، ساخت و عملکرد وسایل و تجهیزاتی که به عنوان ماهواره‌ها، فضاپیماها، ایستگاه‌های فضایی، کپسول‌های فضایی و سیستم‌های ارتباطاتی در فضا به‌کار می‌روند، می‌پردازد.

زمینه‌های تخصصی:

1. طراحی و مدل‌سازی سیستم‌های فضایی: مهندسان در این زمینه به طراحی و توسعه سیستم‌های فضایی بر اساس نیازهای علمی، تجاری و کاربردی می‌پردازند.

2. مواد و ساختارها در فضا: بررسی و ارزیابی مواد و ساختارهایی که در شرایط فضایی می‌توانند عملکرد موثر و پایداری را ارائه دهند.

3. پوشش‌های حفاظتی: ساخت پوشش‌ها و عایق‌هایی که در مقابل شرایط سخت محیط فضایی مقاومت کنند و وسایل فضایی را در برابر تأثیرات زیستی و شرایط فیزیکی محافظت کنند.

4. پیشرانش فضایی: طراحی موتورهای راکت و سیستم‌های پیشرانشی که بتوانند وسایل فضایی را به مدارهای مورد نظر برسانند.

5. مهندسی انرژی: طراحی و بهینه‌سازی سیستم‌های تامین انرژی در فضا از جمله تولید برق و انرژی خورشیدی و هسته‌ای.

6. هدایت و کنترل فضایی: مطالعه و طراحی سیستم‌های هدایت، کنترل و موقعیت‌یابی وسایل فضایی در مسیرهای مدنظر.

7. مهندسی روباتیک فضایی: طراحی و توسعه ربات‌های پرنده و وسایل اتوماتیک که در فضا به کار می‌روند.

گرایش مهندسی فضایی به دلیل اهمیت بالای حوزه هوافضا و فضانوردی، ارتباط با تکنولوژی‌های پیشرفته و فرصت‌های شغلی و پژوهشی گسترده، از جذابیت بالایی برخوردار است و برای علاقه‌مندان به این حوزه فرصت‌های شغلی و پژوهشی جذابی ایجاد می‌کند. این گرایش مهم‌ترین پایه‌ها و مبانی علمی را برای تحقق اهداف هوافضا و فضانوردی فراهم می‌آورد و ارتباطی حیاتی با پیشرفت و توسعه صنعت هوافضا دارد.

کارشناسی ارشد:  مهندسی هوافضا - مهندسی فضایی  برنامه مصوب

دکتری:  مهندسی هوافضا - مهندسی فضایی  برنامه مصوب

گرایش فناوری ماهواره:

گرایش فناوری ماهواره یکی از مهم‌ترین حوزه‌ها در مهندسی هوافضا و فضانوردی است که به طراحی، توسعه،  ساخت، و بهره‌برداری از ماهواره‌ها و تجهیزات مرتبط با آن‌ها می‌پردازد. ماهواره‌ها ابزارهای مهمی هستند که امکان مشاهده و مطالعه کره زمین، ارتقاء ارتباطات، موقعیت‌یابی و ارائه خدمات مختلف در حوزه‌های مختلف را به ما می‌دهند.

زمینه‌های تخصصی :

1. طراحی ماهواره‌ها: طراحی ساختار، سیستم‌های برقی و الکترونیکی، زیرسیستم‌های مخابراتی و نوری، پوشش‌ها و سیستم‌های حرارتی ماهواره‌ها.

2. تکنولوژی فضایی: ارتقاء تکنولوژی‌های مورد استفاده در ماهواره‌ها شامل مواد جدید، الکترونیک پیشرفته، باتری‌های پیشرفته، سنسورها و...

3. پرتاب ماهواره: بررسی و انتخاب روش‌های مناسب برای پرتاب ماهواره‌ها به مدار فضایی و بهینه‌سازی فرآیند پرتاب.

4. کنترل و ناوبری: طراحی سیستم‌های کنترل و ناوبری ماهواره‌ها به منظور حرکت و موقعیت‌یابی دقیق.

5. کاربردهای ماهواره‌ها: بررسی و تحلیل کاربردهای مختلف ماهواره‌ها در حوزه‌های ارتباطات، موقعیت‌یابی، مشاهده زمین، علوم اقیانوسی و اقلیمی، پیش‌بینی وقوع طوفان‌ها و...

6. مدیریت و بهره‌برداری: برنامه‌ریزی، مدیریت و بهره‌برداری از شبکه‌های ماهواره‌ای و ارتباطی.

7. قوانین و مقررات فضایی: آگاهی از قوانین بین‌المللی و ملی مرتبط با فضا و فناوری ماهواره.

گرایش فناوری ماهواره به دلیل اهمیت بالای ماهواره‌ها در زمینه‌های مختلف و کاربردهای گسترده‌ای که این وسایل در زندگی روزمره ما دارند، از جذابیت بالایی برخوردار است. تحقیقات و پژوهش‌های انجام‌شده در این حوزه می‌تواند به بهبود کارکرد و کارایی ماهواره‌ها و نیز توسعه کاربردهای نوین آنها کمک کند. همچنین، فناوری ماهواره ارتباط بسیار نزدیکی با تکنولوژی‌های پیشرفته دارد و برای علاقه‌مندان به فضا و فناوری‌های نوین فرصت‌های شغلی و پژوهشی جذابی ایجاد می‌کند.

کارشناسی ارشد: مهندسی هوافضا - فناوری ماهواره برنامه مصوب

اعضای هیئت علمی: 

• دکتر محمدعلی امیری آتشگاه (هدایت، ناوبری و کنترل، شبیه‌سازی پرواز وسایل هوافضایی) 
•  دکتر امیررضا کوثری (دینامیک پرواز و کنترل)
•  دکتر سید حامد سیدی‌پور
• دکتر حسین برزگری

 مدیر گروه: دکتر محمدعلی امیری آتشگاه